Δίσκος: 12
Τίτλος: Η αλήθεια πονάει
Στίχοι: 12ος Πίθηκος
Παραγωγή : Bouklas
Βιολί: Ηλίας Τσιπτσές
KnockOut Records
Βιολί: Ηλίας Τσιπτσές
KnockOut Records
Με λένε Άκη και γράφω με μεράκι,
έχω καρδιά γίγαντα, δεν είμαι ανθρωπάκι,
γι' αυτό πρόσεχε λιγάκι το πως θα μου φερθείς,
γιατί αν με πληγώσεις σίγουρα θα πληγωθείς.
Εκτός κι αν είσαι ειλικρινής,
και πίσω απ' το δάκτυλο σου δεν ψάχνεις να κρυφτείς.
Τι ρε; Αν έχεις κάτι να μου πεις,
τότε κοίτα με στα μάτια και πες το μου να χαρείς.
Κι αν με πονέσεις να μη στεναχωρηθείς,
άλλο να λες αλήθεια κι άλλο να 'σαι ασεβής.
Η αλήθεια πονάει, χτυπάει βαθιά και θα το δεις,
αν είσ' εντάξυ με τον εαυτό σου, θα τη δεχτείς.
Αν έχεις μάθει μες στο ψέμα σου να ζεις,
λυπάμαι γιατί κάποια μέρα θα με θυμηθείς.
Και θα 'ναι αργά, και δε θα ξες που να κρυφτείς,
τα δύσκολα βράδια που δεν μπορείς να κοιμηθείς.
Γιατί άπλωσα το χέρι μου για ο,τι χρειαστεί,
και συ το δάγκωσες αχάριστο σκυλί,
και από τότε κουβαλάω τη πληγή,
για να θυμάμαι απλά τι 'μαι εγώ, και τι σκατά είσαι 'συ.
Γι' αυτό η γεύση στα χείλη μου είναι πικρή,
γι' αυτό με πιάνεις να ξεσπάω στο χαρτί,
γι' αυτό η καρδιά μου είναι βρόμικη κι αγνή,
και το δρόμο της πάντα μόνη της ψάχνει να βρει.
Καθένας για τι πάρτι του ε; Για τον εαυτό του,
καθένας για το κώλο το δικό του.
Πέραν απ' το κώλο και το όμορφο πρόσωπο σου,
κοίταξε λίγο και το όμορφο μυαλό σου,
Μη χαραμίζεις τη ψυχή σου σα το γατί σου,
που το χαρίζει γι' απλή ευχαρίστηση σου.
Κι εσύ αδερφέ μη σκέφτεσαι με το πουλί σου,
αυτό που κουβαλάς στο παντελόνι είν' η τιμή σου
Ρεφρέν (12ος Πίθηκος, Pelina):
Η αλήθεια πονά, η αλήθεια πονά,
η αλήθεια πονά, και μπορεί να σε σκοτώσει.
Η αλήθεια πονά, η αλήθεια πονά,
η αλήθεια πονά, μα μπορεί να σε λυτρώσει...
Κουπλέ 2 (12ος Πίθηκος):
Με λένε Άκη, για ότι ζω κι ότι έχω κάνει,
εγώ τα βγάζω και τα φτύνω στο μελάνι.
Είμ' αυτό ακριβώς που η ζωή μου μ' έχει κάνει,
το καλύτερο παιδί και το χειρότερο τσογλάνι.
Για όποιον με πιάνει θα 'μαι εκεί να τους στηρίξω,
θ'αγαπήσω, μα μη με γαμήσεις θα σε τσακίσω.
Μη παίρνεις τη καλοσύνη μου για αδυναμία,
υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε πουτάνα και κυρία.
Άντε πάμε πάλι η ίδια ιστορία,
σιχάθηκα τους ανθρώπους και τους βλέπω μ'αηδία.
Λίγη τσίπα ρε, πάνω σας δε κουβαλάτε,
τι σκατά έχετε πάθει όλοι σας και δε μιλάτε.
Και τι να πείτε ε; Μήπως μπορείτε,
στο καθρέφτη κάτι αληθινό να δείτε;
Ο ένας έχει κοπέλα και πηδάει του διπλανού,
Κι η άλλη έχει αγόρι και τη παίρνουνε από παντού.
Άνθρωποι άρρωστοι, άνθρωποι σι χαμένοι,
όλοι θα πληρώσουνε, το κάρμα περιμένει.
Χαθείτε από τα μάτια μου μπροστά να μη σας φτύσω,
δεν είν' απειλή, είν' υπόσχεση που θα κρατήσω,
Είμαι κάφρος και μαλάκα και κράζω, τι θες να πω;
όπως φερθείς θα σου φερθώ, δε ξεχνάω μα συγχωρώ.
Λυπάμαι αυτή τη φορά δεν θα πω κάτι καλό,
sorry δεν είμαι υπεράνω, και δεν θα κρατηθώ,
Θέλω να τους δω να βρίσκονται σε ραντεβού μαζί,
Οι μαλάκες κι πουτάνες, η τέλεια συνταγή.
Πολύ μικρός ο κόσμος, ώστε η αλήθεια να κρυφτεί,
μα είναι τόσο μεγάλος που 'ναι εύκολο να χαθεί
Δεν τη φοβάμαι την αλήθεια, τη γνωρίζω από παιδί,
είν' η μόνη που πονάει, μα είναι τόσο πιστή,
γι' αυτό τη νιώθω και τη βγάζω πάντα στα κομμάτια μου,
και δεν με παίρνει να χάσω άλλο ένα δάκρυ από τα μάτια μου.
Ρεφρέν (12ος Πίθηκος, Pelina):
Η αλήθεια πονά, η αλήθεια πονά,
η αλήθεια πονά, και μπορεί να σε σκοτώσει.
Η αλήθεια πονά, η αλήθεια πονά,
η αλήθεια πονά...
εγώ τα βγάζω και τα φτύνω στο μελάνι.
Είμ' αυτό ακριβώς που η ζωή μου μ' έχει κάνει,
το καλύτερο παιδί και το χειρότερο τσογλάνι.
Για όποιον με πιάνει θα 'μαι εκεί να τους στηρίξω,
θ'αγαπήσω, μα μη με γαμήσεις θα σε τσακίσω.
Μη παίρνεις τη καλοσύνη μου για αδυναμία,
υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε πουτάνα και κυρία.
Άντε πάμε πάλι η ίδια ιστορία,
σιχάθηκα τους ανθρώπους και τους βλέπω μ'αηδία.
Λίγη τσίπα ρε, πάνω σας δε κουβαλάτε,
τι σκατά έχετε πάθει όλοι σας και δε μιλάτε.
Και τι να πείτε ε; Μήπως μπορείτε,
στο καθρέφτη κάτι αληθινό να δείτε;
Ο ένας έχει κοπέλα και πηδάει του διπλανού,
Κι η άλλη έχει αγόρι και τη παίρνουνε από παντού.
Άνθρωποι άρρωστοι, άνθρωποι σι χαμένοι,
όλοι θα πληρώσουνε, το κάρμα περιμένει.
Χαθείτε από τα μάτια μου μπροστά να μη σας φτύσω,
δεν είν' απειλή, είν' υπόσχεση που θα κρατήσω,
Είμαι κάφρος και μαλάκα και κράζω, τι θες να πω;
όπως φερθείς θα σου φερθώ, δε ξεχνάω μα συγχωρώ.
Λυπάμαι αυτή τη φορά δεν θα πω κάτι καλό,
sorry δεν είμαι υπεράνω, και δεν θα κρατηθώ,
Θέλω να τους δω να βρίσκονται σε ραντεβού μαζί,
Οι μαλάκες κι πουτάνες, η τέλεια συνταγή.
Πολύ μικρός ο κόσμος, ώστε η αλήθεια να κρυφτεί,
μα είναι τόσο μεγάλος που 'ναι εύκολο να χαθεί
Δεν τη φοβάμαι την αλήθεια, τη γνωρίζω από παιδί,
είν' η μόνη που πονάει, μα είναι τόσο πιστή,
γι' αυτό τη νιώθω και τη βγάζω πάντα στα κομμάτια μου,
και δεν με παίρνει να χάσω άλλο ένα δάκρυ από τα μάτια μου.
Ρεφρέν (12ος Πίθηκος, Pelina):
Η αλήθεια πονά, η αλήθεια πονά,
η αλήθεια πονά, και μπορεί να σε σκοτώσει.
Η αλήθεια πονά, η αλήθεια πονά,
η αλήθεια πονά...
